Iedereen die in het voorjaar het natuurgebied Las Cañadas heeft bezocht werd vervoerd door de endemische kleurenpracht van de speervormige plant Tajinaste. In ons artikel TAJINASTES kun je er alles over lezen. Op een hoogte van gemiddeld 2.200 meter groeit de rode tajinaste in zijn natuurlijke habitat.
Op de eilanden groeien er een dozijn soorten tajinastes in het wild.
Na een bloeiperiode die de volledige lente heeft geduurd strooien deze planten nu met kleuren, tot vreugde van veel mensen en vooral van iedereen die zich bezighoudt met fotografie. Er wordt gestrooid met de schoonheid door de spectaculaire inheemse plant met de naam Echium wildpretii. De naam verwijst naar de Zwitserse botanicus Hermann Wildpret (1834-1908) die in de negentiende eeuw verantwoordelijk was voor de Jardín de Aclimatación de La Orotava.
Wolfredo Wildpret
Wolfredo Wildpret is de achterkleinzoon van Herman Wildpret en is net als zijn overgrootvader gefascineerd door de Echium. Hij en zijn vrouw ontdekten op de hoogste vlakte van Tenerife een hybride, een soort waarvan de kleur ergens tussen rood en blauw ligt en waarvan zij hopen op zaadmateriaal om de plant te kunnen kweken.
Wilpret kent de tajinastes niet alleen beroepshalve, maar heeft het flora-gen ook geërfd.
Dankzij zijn Zwitserse overgrootvader Hermann Wildpret draagt de rode tajinaste (Echium wildpretti) zijn achternaam. Hij voorzag de plant in het midden van de negentiende eeuw van een label, toen hij door een andere Zwitser werd ingehuurd als tuinbouwer van de Botanische Tuin in La Orotava. Deze tuin werd aangelegd om soorten uit de tropen en endemische flora te kweken uit Macaronesië – het gebied bestaande uit de Azoren, de Ilhas Selvagens, Madeira en de Kaapverdische Eilanden – om de soorten te behouden. Wolfredo heeft Zwitserse en Canarische chromosonen, want hij is ook de kleinzoon van de Gran Canarische schilder Néstor de la Torre.
Soorten tajinastes
De rode tajinaste, ook bekend als sangre del Teide, is endemisch voor Tenerife en La Palma, terwijl de blauwe tajinaste overvloediger voorkomt op Gran Canaria. Het is een struik die een rozet ontwikkelt van zeer dichte, lansvormige bladeren, langer aan de basis dan aan de top, met zilverachtige tinten. De bloemen zijn koraalrood en staan in een puntige vorm. De plant kan tot drie meter hoog worden. In de late lente is de tajinaste op zijn mooist en zorgt voor een kleurencontrast met de donkere tinten van lava en magma.
Honing
Op Tenerife is de rode tajinaste van maart tot eind juni gemakkelijker te vinden dan de witte en de blauwe. Vooral in Las Cañadas del Teide, in het Nationaal Park en zelfs in het middengebergte, zoals in Vilaflor, op iets meer dan duizend meter boven de zeespiegel is deze ‘hoogbloeier’ terug te vinden. Tijdens de lange bloeitijd magnetiseert de tajinaste de honingbijen dankzij een grote rijkdom aan stuifmeel en nectar. De honing die daarvan komt is lichtgekleurde, bijna transparant met gele schakeringen, is van de hoogste kwaliteit en bezit een oorsprongsbenaming.
Niet plukken
De veteraanbioloog Wolfredo Wildpret de la Torre vraagt om zorg te dragen voor de natuur en om de paden van het Parque Nacional del Teide te gebruiken voor de observatie van de kleurenexplosie van de tajinastes. Plukken om daarna te planten in eigen tuin staat gelijk aan natuurvandalisme. Het is bovendien zinloos want de bloemen sterven onmiddellijk bij de verwijdering uit hun biotoop. Het negeren van de regelgeving met betrekking tot natuurbehoud wordt door de overheid streng beboet.
Foto: Willy Van De Wiele
