VERRASSEND NIEUWS OP TENERIFE 8

CONTROLES VAKANTIEVERHUUR
Iedereen heeft er de mond van vol. De controles op – sommigen spreken onterecht over een heksenjacht – de vakantieverhuur gaan onverminderd door. Dat zegt het bevoegde Ministerie van Toerisme. Een jaar geleden werd met grote trom aangekondigd dat er anderstalige en meertalige medewerkers in dienst werden genomen om de taalbarrière, die zou kunnen ontstaan bij de controles ter plaatse, te kunnen overbruggen. Kortom, iedereen was verwittigd dat deze zaten aan te komen.

Om de wildgroei van illegaal verhuur te stoppen heeft men zich gebaseerd op de desbetreffende wet uit 2015 en is er niet gewacht op eventuele nieuwe wetsvoorstellen die op dit ogenblik op een of ander politiek bureau liggen te wachten om goedgekeurd te worden.
Vakantieverhuur door buitenlanders wordt door inlandse residenten met lede ogen aanzien en is tevens een nachtmerrie voor iedereen die tewerk is gesteld in de toeristische sector op de Canarische Eilanden. Dit is niet een probleem op Tenerife alleen, alle Canarische eilanden hebben ermee te maken en daardoor springt de Canarische regering in de bres.
Het probleem situeert zich ook niet enkel op de Canarische Eilanden, ook de Balearen en populaire toeristische kuststreken op het Spaanse vasteland krijgen te maken met dit probleem en ook daar wordt repressief opgetreden.

Er zijn een aantal actoren. Een ervan, misschien wel de belangrijkste, is een fel tekort aan huurwoningen voor de originele bevolking dicht bij hun werkplek. Een tweede is dat er 131.000 vakantiestekjes eigendom zijn van buitenlanders en dat er daarvan slechts 18.000 officieel verhuurd worden, hoofdzakelijk aan buitenlandse toeristen. Reden nummer drie zijn de exuberante huurprijzen die voor deze verblijven worden aangerekend. 
In de toeristische verhuur wordt er geen rekening gehouden met de lokale inwoners. Trouwens, geen enkele Canariër kan vijftig euro of meer per nacht betalen als huishuur. De prijzen die gehanteerd worden door veelal malafide verhuurders die illegaal verhuren, dringen de lokale bevolking daarmee op hun knieën. Zoveel is duidelijk.
Een tweede hoofdzakelijke regel is dat de staatskas door de illegale verhuur  inkomsten verliest en dat bekijkt de overheid niet langer met lede ogen. Normaal, als je weet dat er slechts 13,7% van de vakantiestekjes legaal wordt verhuurd.

Deze prangende situatie werd in juni 2014 reeds aangekaart door 90 horeca-ondernemingen en door Hoteles y Apartamentos de Canarias in een brief aan de toenmalige president van de Canarische Eilandenregering, Paulino Rivero, werd gericht. Dit situeerde zich midden in het debat over de regulering van vakantieverhuur op de Canarische Eilanden.

De verhuur van vakantiewoningen schept op zich geen nieuwe banen maar dwingt wel werknemers verder van het werk te gaan wonen en te verhuizen naar locaties die niet door de vakantieverhuur worden ingenomen en als dusdanig goedkoper te huren zijn. Deze alarmerende situatie, wat betreft de toegang tot huisvesting voor werknemers in de toeristische sector, heeft belletjes doen rinkelen bij de diverse eilandenregeringen. Daardoor ontstaat er ook een mobiliteitsprobleem dat je niet uit de weg kunt gaan: een overbelasting van de wegen door de vele nutteloze kilometers die werknemers moeten afleggen om het dagelijks brood op de plank te krijgen.
In de lokale pers wordt pakkend gereageerd en spreekt men over “vakantiehuizen die vraatzuchtig zijn geïntroduceerd en de lokale inwoners heeft gedwongen om te verhuizen naar hoger gelegen gebieden met eindeloze files tot gevolg”.
Platataformas y Asocaciones de Defensa del Alquiler Vacacional heeft het over menselijke normen en waarden die achteloos worden genegeerd door speculanten, investeerders en ondernemers om grote winsten te vergaren door nog meer vakantiestekjes te bouwen. Maar is de overheid hier niet de echte schuldige?

Alle regeringen van de Canarische Eilanden gaan op alle niveaus onderzoeken wat er op korte termijn kan gedaan worden om de inwoners betaalbaar onderdak aan te bieden. Zij gaan onmiddellijk een beleid in gang zetten om sociale huurwoningen aan te bieden tegen betaalbare prijzen. Daarmee gepaard zal onderzocht worden om met nieuwe wegeninfrastructuur een einde te maken aan de verkeerschaos die in en rond de toeristische gemeenten van de Canarische Eilanden ontstaat.

Besluiten kunnen we. Er is onvoldoende aanbod voor 20.000 Canariërs die op een wachtlijst staan om hun grondwettelijk recht op huisvesting te ontvangen. Aan de andere kant staan er tienduizenden woongelegenheden te huur aan onmenselijk hoge prijzen. Of hoe deze twee situaties niet met elkaar te verzoenen zijn …!