De oude verkeerstoren op de luchthaven Los Rodeos gaat tegen de vlakte. Hier komt geen dynamiet of een sloopkegel aan te pas, de controletoren wordt handmatig, steen per steen afgebroken. Na decennia van activiteit had de luchthaven nood aan een nieuwe toren en deze staat prominent aanwezig op de charmante luchthaven in het noorden van Tenerife.
De luchthaven is ontstaan als een vliegveld in de zomer van 1929 toen de Duitse luchtvaartmaatschappij Lufthansa aankondigde dat zij vanaf Berlijn op Tenerife zou vliegen. Maar dat kon moeilijk als er geen vliegveld in de buurt is, en daarom besliste de eilandraad om snel een voorlopig vliegveld aan te leggen om deze vlucht te kunnen ontvangen. Het werd een trapeziumvormige oppervlakte van 850 x 600 x 500 meter groot op een redelijk vlak stuk grond in de onmiddellijke omgeving van San Cristóbal de La Laguna. Vanaf dat moment begint de luchtvaartgeschiedenis in Tenerife en daarmee zijn we op vandaag 87 jaar verder.
Vijf jaar geleden werd de nieuwe, meer oostelijk gelegen verkeerstoren in gebruik genomen. Sindsdien staat de oude te verkommeren. De uitbater van de luchthaven heeft beslist om met de sloopwerkzaamheden te beginnen en de grond waarop deze staat te bestemmen voor de bouw van een nieuwe cargoterminal en een grenscontrolepost, gepland in 2017.
De oude controletoren werd gebouwd in 1969 en is 34 meter hoog. Deze werd opgetrokken op een terrein van 715 vierkante meter en heeft een hele geschiedenis achter de rug. Zo speelde de toren een ongewilde rol bij de vliegtuigramp op 27 maart 1977 waarbij twee vliegtuigen van het type Boeing 747, een van Pan American World Airways en een van KLM, op elkaar botsten. Daarbij kwamen 583 mensen om het leven en kreeg het ongeval de weinig benijdenswaardige titel ‘grootste ramp uit de geschiedenis van de luchtvaart’ met zich mee. Slechts 61 inzittenden, allen aan boord van het Pan Am-toestel, overleefden de ramp.
Uit later onderzoek is gebleken dat vanuit de controletoren enkele verkeerd begrepen instructies werden verstuurd en dat heterodyne (of het gelijktijdig gebruik maken van één radiofrequentie) de communicatie tussen de jumbo’s en de verkeerstoren heeft gestoord, met de fatale gevolgen van dien. Door het mistig weer was op dat moment geen oogcontact mogelijk tussen de controletoren en de 747’s.
De tweede toren in de geschiedenis van GCXO – dit is de code voor de luchthaven gebruikt door het International Civil Aviation Organization – is dus aan het einde van zijn verhaal. Er wordt € 467.575 neergeteld om de betonconstructie, onderverdeeld in een aantal niveaus en waarvan de bovenste vier zijn gebouwd als vrijdragende kernen, af te breken zonder groot geweld te gebruiken.
Het afbouwproject van de oude verkeerstoren bestaat uit drie fasen en zal binnen ongeveer een maand worden uitgevoerd. In de eerste fase worden alle kleine installaties verwijderd. Scheidingsmuren, deuren, ramen, elektrische installatie, glas en behuizingen worden eruit gehaald tot alleen nog de betonconstructie overblijft. Fase twee kenmerkt zich door het verwijderen van de bovenste etages en daarna wordt de centrale betonpilaar, stukje bij beetje, van bovenaf helemaal afgebouwd.
En binnen een paar maanden heeft Los Rodeos een andere skyline.
De nieuwe toren, de derde toren in de geschiedenis van Los Rodeos, die in 2011 in gebruik werd genomen heeft € 7,3 miljoen gekost en kan nog een eindje mee.
