Je ziet ze dagelijks uitvaren en je kunt het niet laten om ze te observeren. De kleurrijke vissersboten die vanaf de haven de oceaan opstomen om hun dagelijkse portie vis te vangen. Ze golven met de zee mee en varen onversaagd naar visrijke wateren. Je vraagt je soms af hoe ze hun waar aan boord krijgen en vooral ook hoe ze de vis vangen.
In de haven is het reeds vroeg een drukte van belang. De boten worden getuigd en het aas wordt aan boord gebracht. De hoofdmotor draait reeds een tijdje warm vooraleer de ankertouwen worden losgegooid. Je hoort hier en daar Canarische kreten en zachtjes tuffend verkleinen de rood-, blauw-, en groengekleurde sloepen door het ruime sop te kiezen.
Soorten vis
Aan boord heeft el capitán het roer en de gashendel stevig in handen en naarmate hij de haven verder achter zich laat geeft hij meer gas. De marineros staan gebukt op de achtersteven, het lijkt alsof ze samen iets aan het zoeken zijn. In werkelijkheid zijn ze het visgerief aan het optuigen. Afhankelijk van het seizoen vangen ze tonijn, sardines of andere en daar horen verschillende vistechnieken bij.
In deze oceaan zit geen tong, schol, tarbot, griet en kabeljauw, wel makreel en sardines en daarbij is de vergelijking met de Noordzee over. De zeebodem is geen egale zandvlakte waar je met sleepnetten het visbestand kunt kelderen. Neen, in deze oceaan zwemmen andere soorten vis en is de ondergrond een grillig labyrint van gestolde lava en magma waar elk visnet blijft aan vastzitten.
Trucjes
De lokale vissers zijn experts in het zoeken en toepassen van systemen die de visvangst bevorderen. Zo wordt er een porseleinscherf in de fuiken gelegd om de aandacht van de vis op te eisen of gebruiken ze een cd om vlak onder de waterspiegel de zonnestralen te reflecteren om op deze manier roofvissen aan te trekken. Trucjes, de hele viseconomie barst ervan. Maar er zijn er meer. Weet je waarom een visser die aan land komt na de vangst de viskorf op de schouders draagt? Ja, uiteraard voor het draagcomfort maar vooral omdat de concullega’s niet zouden zien wat er gevangen werd en daardoor ook geen omzetberekening kunnen maken.
Je kunt vanaf de wal niet zien op wat ze gaan vissen omdat er nog niets in stelling is gebracht. Pas na het uitvaren wordt aan boord alles klaargemaakt om het koelruim te vullen.
Fuiken en harpoeneren
De meest gebruikte vismethode is de fuikvangst. Fuiken of nasas zijn een soort onderwatervogelkooien die op de bodem worden neergezet. Het gezouten en deels rotte aas wordt in de fuik vastgemaakt en moet ervoor zorgen dat de vis de kooi binnenzwemt. Deze kooi is een onderdeel van een lijn waar zes (soms meer) fuiken aan elkaar zijn verbonden. Een drijfboei verraadt de ligging van deze fuiklijn.
Harpoeneren is een andere, niet zo vaak gebruikte vismethode en wordt meestal toegepast wanneer petos en barracudas in de viswateren aanwezig zijn. Een compact disc wordt net onder de waterlijn bevestigd en de weerkaatsing van de zonnestraling lokt deze aasvissen naar boven. Daar staat de harpoenwerper paraat om de viertand in de nek van de straalvinnige vis te planten.
Andere vistechnieken
Netvissen wordt slechts toegepast wanneer er massaal op sardinas of op caballas wordt gevist. Vanaf de boot wordt een verticaal drijfnet rond de school vissen getrokken door een sloep. De stroptechniek doet de rest, en dan moeten ze nog enkel scheppen.
Al corrican is het voortslepen van een of meerdere sleeplijnen door een boot en wordt meestal gebruikt om kleine of grotere tonijnsoorten en koningsmakreel of marlijn te vangen. Dit is een vismethode die ook toegepast wordt om de verloren vaartijd naar de eigenlijke visgronden te overbruggen.
Grondvissen is dan weer een andere manier om te vissen. Tot 1.500 meter diep met één kilo gewicht aan de inoxlijn van een elektrisch aangedreven vislijn die het mogelijk maakt om bijvoorbeeld congrio – vergelijkbaar met zeepaling maar dan dikker – en andere grondsoorten te vangen.
Wonderbare visvangst
Een laatste vistechniek is deze die gebruikt wordt bij het vissen op tonijn in scholen. Daarvoor kiest de boot een locatie waar deze vissen massaal samenhokken. Een sproei-installatie op de boot zorgt ervoor dat het zicht van de boot vanuit het water verdoezeld wordt terwijl de bemanning met lange rieten stokken, waaraan een kort lijntje hangt met levend of kunstaas aan de haak over het wateroppervlak zwiept. Op deze manier vangt men veel vis in weinig tijd.
Er zijn natuurlijk nog andere methodes die ervoor zorgen dat een specifieke vissoort op je bord belandt. Voor de vangst van levende chocos of sepia gaat men snorkelend te water om een net in klokvorm over de vis te plaatsen en murenen worden geklist in aangepaste pvc-buizen, terwijl garnalen in een kofferfuik met fijne gaasdraad terechtkomen.
Ze zijn niet zot meneer, die vissers op Tenerife. Ik noem ze eerder zeelui met gezond boerenverstand.
Geïnteresseerd in Tenerife? Word dan lid van de grootste Tenerife-familie!
Abonneer u op onze nieuwsbrief en blijf steeds op de hoogte van het nieuws op Tenerife.
Vul hieronder uw voornaam en een geldig e-mailadres in. Klik daarna op Abonneren.
