COLUMN –
Ik val onmiddellijk met de deur in huis. Ik gebruik geen geschreven introductie en overtreed daarmee alle wetten inzake commerciële correspondentie. Ik kan mij gewoon niet bedwingen.
Schrijven en kunnen lezen is een recht voor iedereen, daarom heeft men de leerplicht opgetrokken naar 18 jaar op 1 augustus 2007. Om iedereen de kans te geven om wat educatie op te snuiven.
Sommige mensen schrijven reeds foutloos in de zesde klas, anderen weigeren dit te doen en lang nadat zij het verplichte onderwijs hebben verlaten staan ze vaak onvoldoende geletterd aan de zijkant van het grammaticaveld.
Punten en komma’s hoeven niet meer en waarom een hoofdletter plaatsen als er geen punt aan voorafgaat? De zinnen worden zo lang als een Boa constrictor, en door het uitblijven van leestekens krijgt de lezer überhaupt te maken met ademtekort.
Deze mensen gebruiken nogal dikwijls het excuus dat ze niet lang genoeg op de schoolbanken hebben gezeten of gewoon, de school was een verdomde verplichting. Iedereen had tijd en mogelijkheid om het lezen en schrijven onder de knie te krijgen. De vraag is enkel maar: wilden we dat wel. De tijd dat iedereen doctor of advocaat moest worden, of onderwijzer, is reeds decennia voorbij. Enkel diegenen die geboren zijn vóór of tijdens de Tweede Wereldoorlog kunnen zich nog enerzijds verstoppen achter sorrygedrag omdat ze onwetend zijn over de grammatica der Nederlandse taal door een gebrekkige of onvolmaakte leeropleiding. Al de rest heeft kansen gekregen.
Laat mij duidelijk zijn: niemand schrijft zonder fouten. Fouten maken is menselijk en doordat we mensen zijn maken wij fouten. Eenvoudig niet? Ook ik schrijf met fouten, vraag dat maar eens aan Marc Engels, mijn redigent.
Maar het schrijfgedrag op sociale media is erbarmelijk. Na jaren van weemoedig toekijken heb ik leren relativeren. Niet iedereen is even slim en gedreven om het foutloos te houden. Er zijn ook luieriken die geen moeite doen en er beslist ook mensen die zich schrijvend moeilijker uitdrukken.
Maar de groep waaraan ik mij echt stoor is deze waarvan schrijvende wezens alsmaar rechtdoor schrijven, zonder leestekens. Zet alstublieft een punt op het einde van een zin, zo geraken lezers niet in ademnood. En als je dan toch een punt hebt gezet, begin het volgende woord dan met een hoofdletter. Zo kunnen wij onze ademhaling op peil houden en wordt de tekst bovendien begrijpelijker.
Een andere groep mensen zijn de nonchalanten, zij die er zonder aandacht, zorgeloos en onverschillig van uitgaan dat alles wat ze schrijven ook zo zal begrepen worden. Zij die op de rand van het taalanarchisme balanceren.
Ik leg het uit met een paar voorbeelden, je begrijpt het dan beter.
Op onze Facebookdinges worden vrij veel naamlocaties geplaatst. Palm-Mar – bij sommige lezers gaat er nu reeds een lichtje branden – met een liggend tussenstreepje en met twee hoofdletters is de enige correct geschreven en officiële plaatsnaam voor dit deelgebied van Arona. Zelfs op de betonnen boog bij het binnenrijden over de TF-653 staat het verkeerd geschreven. Zelfs al noem je het dichterlijke vrijheid of artistieke dwaling, het is en blijft verkeerd gespeld.
Tientallen vervoegingen van Palm-Mar passeren de revue en daarna volgen er nog een aantal variaties op dat thema. Sommige benamingen gaan benauwelijk lijken op El Palmar dat ruim vijftig kilometer meer naar het noorden ligt.
Een ander typisch voorbeeld is de letterverstoring in de namen die La Caleta of Las Galletas moeten voorstellen. Je vindt ze bij bosjes in diverse vormen en vervoegingen.
Ook Adege of Adeche, Los Americos, San Isidori, Porto da Cruz, Tahajo, Los Christianos en nog veel meer locaties worden verkeerd geschreven.
Akkoord, zelfs verkeerd geschreven begrijp ik ze wel omdat ik een ouwe rot ben in het vak en quasi alle gemeentelijke locaties op Tenerife bij naam ken. Maar wat doe je dan met iemand die nog nooit op het eiland was, iemand die zich voorbereidt op een nakend bezoek en veelal gaat googelen. Wedden dat je op Google niets terugvindt als je Tahajo intikt. Of dat je in Madeira arriveert als je Porto da Cruz ingeeft …!
Verkeerd geschreven plaatsnamen leiden naar verkeerde locaties of sturen je naar nergens omdat ze gewoon niet bestaan.
Dit was de insteek om deze column aan elkaar te breien en om duidelijk te maken dat correcte plaatsnamen dienen gebruikt te worden. Wil je meer schrijven en langere teksten publiceren gebruik dan nu en dan eens een punt. Een komma mag ook. Dan toon je wat respect voor de lezer en heb je 2% van de bestaande leestekens gebruikt. Een goed begin, doe zo verder.
Dat werd tijd dat iemand dit eens ter sprake bracht. Erbarmelijk wat en hoe soms geschreven wordt.
het zijn niet de ouderen die foutief schrijven, die hebben lessen gehad in schoonschrijven, diktee en opstel.De jeugd echter, en de moderne communicatie – middellen maken er een zootje van, dat voor ons ouderen niet meer te begrijpen valt.