Er werden eerder al orka’s waargenomen in de warme wateren rond Tenerife; vooral in het diep tussen Tenerife en La Gomera en in de zeestraat tussen Tenerife en Gran Canaria. Dit zijn niet zomaar gekozen locaties. Deze zoogdieren verblijven precies daar omdat in de diepte van de troggen heel veel voedsel voorradig is.
Orka’s zijn gemakkelijk te herkennen: bovenaan zijn ze zwart, van onderen wit, ze hebben een witte vlek net boven de ogen en zijn de bezitter van een bijzonder opvallende rugvin die tot 2 meter groot kan worden. Ze zijn groot, sterk en hebben vooral veel energie. Volwassen mannetjes zijn doorgaans 6,7 tot 8 meter lang en wegen gemiddeld tussen de 4 en 6,3 ton. De vrouwtjes zijn iets kleiner, 5,7 tot 6,6 meter lang en gemiddeld 2,6 tot 3,8 ton zwaar. Vrouwtjes worden door de band 50 jaar oud, mannetjes 30 jaar.
Als je op een dag dolfijnen en grienden gaat spotten kun je met wat geluk ook wel een aantal orka’s te zien krijgen. Niettegenstaande zij zich meer in hun sas voelen in de koude wateren van het Arctisch gebied, zwermen zij nu ook, verder dan normaal, uit naar het zuiden.
Zij voeden zich voornamelijk met inktvis, schildpadden, octopus, haaien, roggen en zeevogels.
Orka’s leven in groepsverband en jagen samen op andere zoogdieren zoals zeehonden, walvissen en zeeleeuwen. Als je er eentje ziet, dan zijn er meer in de buurt. Je ziet ze vaak op plaatsen waar ook dolfijnen resideren want hun communicatiesysteem is regelbaar om te kunnen ‘praten’ met dolfijnen.
Steek vooral je handen niet in het water als je een orka opmerkt: gevaarlijk want dit zijn en blijven roofdieren. In februari 2010 heeft een orka een dierenverzorgster van het Amerikaanse Sea World (Florida) in het water gesleurd en gedood en er werden ook reeds opstootjes gemeld vanuit het Loro Parque. Dit voedt opnieuw de discussie ‘voor of tegen’ het houden van dieren in gevangenschap.
Mijn persoonlijke mening verandert hier weinig aan de zaak, alhoewel ik een dier liever zie in haar natuurlijke biotoop. Niets is mooier dan een dierenrijk in een natuurlijke omgeving en vooral zeezoogdieren scoren grote ogen in de blauwe wateren rond ons geliefde eiland Tenerife. Maar er is ook een andere kant…
Het eeuwige dilemma; je bent voor of tegen een dierentuin, een dolfinarium, circusdieren en aquariumvissen. Je kiest de opportuniteit waarbij je eigen ‘ik’ best past; deze eigen attitude heeft alles te maken met je opvoeding, menselijke waarden en gezond verstand.
Tegenstanders beweren dat dieren in vrijheid moeten kunnen leven en niet achter een afsluiting horen. Voorstanders zeggen dan weer dat ze anders nooit de dieren in het echt zouden kunnen waarnemen. Het gevoerde debat is zo oud als de stelling zelf en nog steeds komen wij er niet uit.
Niemand ontkent de wetenschappelijke benadering van het Loro Parque die diverse projecten lopen heeft waarin orka’s en andere zeezoogdieren een grote rol spelen. Ook de opleiding voor de shows die dagelijks doorgaan zijn wetenschappelijk omkaderd.
Momenteel heeft het dierenpark zes orka’s; een komt zelfs helemaal uit Nederland, waar het gered werd van een gewisse dood.
Op 23 juni 2010 werd Morgan, zo heet het dier, aan de oevers van de Waddenzee op het Nederlandse eiland Schiermonnikoog opgevist met symptomen van uitdroging en ernstige ondervoeding. De orka woog slechts 450 kilo en bood geen weerstand tegen haar reddingsoperatie. Zij was zo ernstig verzwakt dat men vreesde dat het dier deze situatie niet zou overleven. De orka werd ondergebracht in het dolfinarium Harderwijk tot zij in 2011 op bevel van een Nederlandse rechter naar het Loro Parque in Tenerife werd overgebracht. Daar heeft men, na tal van onderzoeken gemerkt dat het zoogdier te lijden had onder zwaar gehoorverlies en nauwelijks reageerde op audiosignalen. Er werd audiometrisch onderzoek verricht waaruit bleek dat de gehoorschade zo groot was dat het de volledige doofheid benaderde. Tests toonden aan dat Morgan de enige was uit de groep orka’s die niet de minste hersenenreactie vertoonde bij de gebruikte audiosignalen. Dat was de aanzet om een communicatiesysteem op te zetten op basis van gebaren en licht, en dit gegeven in een wetenschappelijk programma te gieten.
Om te communiceren met Morgan hebben onderzoekers witte lichten geplaatst binnen en buiten de zwemvijver en wanneer zij haar opdrachten goed had verwerkt kreeg zij wit licht te zien. Dat licht werkte verblijdend op het dier zodat het verder kon aangewend worden om hem te belonen.
Zelfs al ben je een verwoed tegenstander van dieren in gevangenschap, soms moet je toegeven dat het, in bepaalde omstandigheden, soms beter is een dier in een verplichte beschutte omgeving te houden. Toch zie ik ook liever dieren in hun natuurlijke omgeving, daar horen ze thuis.
