In het hart van een vervlogen tijd, waar de aarde de hemel kust in een tedere omhelzing, staat de Teide als een stille getuige van eeuwige betovering. Zijn gestalte rijst als een mythische bewaker, omgeven door een stille symfonie van de natuur terwijl hij zingt in de taal van de wind.
De nacht ontvouwt een magisch tafereel. De Teide wordt een toren van schaduwen, bewaakt door een maan die als een stille bewaker over zijn slapende vorm waakt. De sterren lijken dichterbij te komen, als nieuwsgierige kinderen die zich vergapen aan dit natuurlijke kunstwerk dat de tijd heeft doorstaan.
Bij zonsopgang lijkt de Teide op te gloeien als een juweel, een robijn in het hart van het landschap. Het ochtendlicht kust zijn flanken en laat de kleuren dansen: de diepzwarte rotsen, de witte sneeuw, de rossige gloed van de aarde. Een levend schilderij dat de ziel beroert en herinnert aan de krachten die onze wereld vormen.
De ochtendzon strekt haar gouden vingers over het landschap en raakt de Teide zachtjes aan, als een minnaar die ontwaakt uit een droom. De koude nachtlucht heeft de vulkaan gekust en geheimen ingefluisterd aan de sterren. De schaduwen dansen langs de ruige flanken terwijl het zonlicht de grootheid in een delicate omhelzing vangt.
De Teide, een berg op een eiland van rust in een wereld vol haast, straalt een serene gemoedsrust en streelt de ziel. Zijn top wijst veelbetekenend naar de hemel, naar de plaats waar het bekende overgaat naar het mystieke. De lucht boven de Teide is dun en doordrenkt met een frisse adem. Een stem verhaalt fluisterend verloren legendes en vergeten verhalen.
Don Teide, symbool van kracht en kwetsbaarheid, je bent het lichtbaken voor degenen die de schoonheid in stilte zoeken. Je herinnert ons eraan dat de natuur heerst in alle glorie, en dat wij slechts passanten zijn in het verhaal dat jij al miljoenen jaren vertelt. Staande in je schaduw voelen we ons klein en nederig, maar tegelijkertijd verbonden met de eeuwigheid die jij vertegenwoordigt.
Midden een oceaan, daar waar de wereld zich verliest in oneindigheid, verrijst de Teide als een altaar gewijd aan de kosmos. Zijn kegelvormige gestalte doorboort de hemel als een oeroude toren, een monument van de aarde dat de sterren probeert te omhelzen en de maan uitdaagt tot een dans.
Veelal boven de wolken weeft de Teide zijn eigen verhaal, een verhaal van vuur en ijs dat diep onder de aardkorst begon. De lava, eens vurig en wild, heeft zich gekoesterd in de omhelzing van de tijd en is gestold tot gesteente. Sneeuw nestelt zich gedurende de winter in de bergplooien, als een zacht deken dat fluistert over de koude nachten en de zilveren dageraad.
De nacht verandert de Teide in een toren van mysterie. De maan werpt haar zilveren stralen als een sluier over zijn top, terwijl de sterren fonkelen als diamanten op het fluwelen doek van het heelal. De wind draagt jouw verhalen over de hoogvlakte.
De Teide nodigt dromers uit om hun gedachten te laten zweven, om hun zorgen te laten wegvaren met de wind. Hij belichaamt de kracht van de natuur, de schoonheid van het ontembare, en herinnert ons eraan dat sommige dingen groter zijn dan de menselijke geest kan bevatten.
In het rijk van de Teide lijken tijd en ruimte te vervagen en worden wij herinnerd aan onze plaats in het universum. Hier, tussen aarde en hemel, worden we uitgenodigd om ons te vergapen, om te dromen en te mijmeren over de mysteries die voorbij de horizon liggen. Reeds eeuwenlang ben jij de heerser, reeds duizenden jaren ben jij de mystieke Teide.
Wie dit stukje poëzie wil beluisteren op een dat hier doen.
Geïnteresseerd in Tenerife? Word dan lid van de grootste Tenerife-familie!
Abonneer u op onze nieuwsbrief en blijf steeds op de hoogte van het nieuws op Tenerife.
Vul hieronder uw voornaam en een geldig e-mailadres in. Klik daarna op Abonneren.
