HUURPROBLEMEN OP TENERIFE

Doordat ik een torenhoge binding heb met Tenerife via sociale media en door mijn redactioneel werk word ik dagelijks bestookt met vragen van mensen die het eens van mij willen horen. Ik doe mijn best, maar kan op alles geen adequate antwoorden geven. Jammer, maar helaas.

Zo ook kreeg ik de voorbije zomer het bezoek van een dorpsgenoot die mijn hulp hard kon gebruiken. Voor alle duidelijkheid; deze persoon is een Tinerfeño, spreekt enkel Canarisch en heeft geen luxeleven achter de rug. Hij heeft zijn hele leven gewerkt en van zijn spaarcentjes kocht hij een appartementsblokje waarin zich twee wooneenheden bevinden.

Hij vraagt mijn hulp bij de verhuur van deze pisos die vlak bij de oceaan liggen, op een rustige, niet toeristische locatie. De stekjes worden gemeubeld verhuurd, zoals dat de mode is op Tenerife. Het zijn flatjes van ruim 60 m², twee slaapkamers, badkamer en een geïntegreerde keuken in het salon. Zuidelijk gericht en met een balkonnetje van 10 m². Zijn vraagprijs voor langere verhuur is € 450, maar de prijs kan desnoods verminderd worden tot € 425. (Later heeft hij een appartement verhuurd aan € 400, n.v.d.r.)

Meteen voegt hij eraan toe dat hij deze stekjes ook wel wil verhuren aan toeristen en ik vertel hem dat toeristen niet tuk zijn op een langere verhuurtermijn. Zijn antwoord is snel gevormd: “Dan verhuur ik op korte termijn en reken ik de huurprijs op basis van het aantal dagen.”

Mij goed. Het zij zo.

Door de grote vraag naar verblijfsaccommodatie door toeristen blijft het aantrekkelijk om eigen vastgoed op de verhuurmarkt aan te bieden om aldus een graantje mee te pikken van deze vakantieverhuur. Historisch gegroeid zonder dat de overheid daar problemen mee had. Iedereen verhuurde zijn of haar ding, maar toen kwam de economische recessie. De regering zocht hopen geld bij elkaar om te overleven en ook de vakantieverhuur werd aan banden gelegd. Maar er kwamen geen controles en iedereen verhuurde dan maar in de illegaliteit.

Sedert ruim één jaar is de wet op de vakantieverhuur aangepast aan de hedendaagse noden, normen en waarden én er zijn ook controles. En nu staan er flinke boetes te wachten voor wie de verhuurwet overtreedt.

We hebben echt een groot probleem. De vraag is groter dan het aanbod. Niet dat er geen appartementen beschikbaar zijn, ze worden gewoon niet meer aangeboden op de immomarkt. En vastgoed, wat dan wel beschikbaar is, wordt onbetaalbaar. Dus liever kort verhuren en flink verdienen dan lang verhuren en minder verdienen. De immokantoren die zich inlaten met verhuur hebben lange wachtlijsten met namen van mensen die wensen te huren.

Deze situatie is niet uniek voor Tenerife maar is kenmerkend binnen de hele archipel. Op Fuerteventura is Corralejo de geteisterde regio, op Tenerife en Gran Canaria zijn de zuidelijke toeristische centra de getroffen hotspots.

Er is niet alleen het verhuurprobleem voor de toerist, door de grote vraag en een betere verhuurverdienste blijft de lokale bevolking in de kou staan. Iemand die werkt in een toeristische agglomeratie wil daar ook graag wonen en betaalt graag een normale huurprijs op maandbasis. Zo niet maak je ellenlange verkeersfiles nog langer en de burger nog armer.

Wat blijkt uit een studie – dit is geen addertje onder het gras maar een duidelijk zichtbare boa constrictor – uitgevoerd door de overheid? Het blijkt dat buitenlandse eigenaars lak hebben aan de vigerende wetgeving en kiezen voor een mogelijke boete van minimum € 6.000 in plaats van zich in regel te stellen met het verhuurdecreet.

Het overduidelijk bewijs staat op drie onlineplatforms met namen die klinken als Airbnb, Wimdu of HomeAway. Alleen daar staan 28.000 woningen op de Canarische Eilanden te huur. Makkelijk kunstje voor de controleorganismen van de regering om snel alle verhuur te detecteren in toeristische zones waar vakantieverhuur verboden is.

Maar niet alleen daar gaat de overheid zoeken, ook sociale platforms en tweedehandssites zijn handig om privaat immoverhuur aan te prijzen. Er werden onlangs meertalige inspecteurs aangenomen op het departement Turismo. Het is dus duidelijk dat de overheid nog meer op zoek gaat naar illegale verhuur.

De verhuurregel is makkelijk te onthouden. Ga naar het gemeentehuis waar je vastgoed is gelegen en vraag of op deze locatie vakantieverhuur is toegestaan. Zo ja, ga naar een gestor of een immokantoor om de verhuur legaal te regelen. Zo niet, kun je je hebbeding niet verhuren. Simpel, toch?