FAMILIE VAN DE KOUDE KANT

Iedereen kent minstens één mopje over schoonouders of beter gezegd, over schoonmoeders. Voor velen onder ons zijn de schoonouders de familie van de koude kant.

Er wordt vaak gezegd dat we onze ouders niet kunnen kiezen, maar onze schoonouders daarentegen wel en eigenlijk zit daar overduidelijk een grond van waarheid in. Je nieuwe vriendje kan een schoolvoorbeeld van bevalligheid en intelligentie zijn, maar als zijn ouders onder de noemer ‘afschuwelijke mensen’ vallen, dan ga je automatisch toch een beetje twijfelen aan die gloednieuwe relatie.

Zelf heb ik het grote lot gewonnen in de schoonoudersloterij en kan ik alleen maar beamen dat zij schatten van mensen zijn die mij volledig hebben opgenomen in hun familie. Gelijktijdig moet ik toegeven dat ik tijdens het eerste kerstdiner op de rooster werd gelegd door heel mijn schoonfamilie. Maar ik doorstond de test met glans.

Horrorverhalen over mijn schoonouders heb ik dus niet. Wat ik wel weet is dat dit fenomeen de landsgrenzen overstijgt en eigenlijk van toepassing is in heel de wereld.

Wat mij opvalt als ik andere verhalen hoor, is dat het meestal wel de schoonmoeders zijn waar men problemen mee heeft als vrouw en niet zozeer de schoonvaders. Zou dit nu echt een universeel probleem zijn dat de meeste meisjes papa’skindjes zijn en de meeste jongens mama’skindjes? Mannen die tot op latere leeftijd thuis blijven wonen hebben veelal een moeder die erg bezitterig kan zijn of overkomen. Meisjes die met een eerste vriendje thuiskomen hebben dan meestal weer een overbezorgde en strenge vader die bij wijze van spreken met het jachtgeweer achter de deur staat te wachten.

Hier op Tenerife hebben ze natuurlijk ook enorm veel grapjes over la suegra oftewel de schoonmoeder. Hierdoor heb je toch het gevoel dat de frustraties over de aangetrouwde familie een universeel gegeven is waar heel veel nationaliteiten en culturen last van hebben.

Verhalen over schoonmoeders die onaangekondigd binnen staan, of dicteren wat zoonlief van kledij moet dragen of gewoon zeggen dat jouw kookkunsten niet goed genoeg zijn voor hun zoon. Dit zijn spijtig genoeg alledaagse voorbeelden van niet-kunnen. Natuurlijk is dit wel de uitzondering en hebben de meeste mensen over het algemeen niet te klagen over hun schoonfamilie.

Kom je op vakantie in Tenerife een mooie zongebruinde tinerfeño tegen waar je stapelverliefd op wordt, vraag dan toch eerst eens of je zijn moeder mag ontmoeten. Voor je het weet heb je een Spaanse furie die te pas en te onpas opduikt in huis, die al jouw eten in de vuilnisbak gooit en die heel de kleerkast van jouw nieuwe vriendje komt herorganiseren.

Of zoals een van de vele moppen over schoonmoeders : ‘Wat is het verschil tussen je schoonmoeder en een giftige paddenstoel?’ (Er is geen verschil, je gaat aan beiden kapot).