De geneugten die Tenerife aanbiedt zijn divers, zoveel is duidelijk. Ze gaan alle richtingen uit en je kunt overal op het eiland genieten van een veelzijdig aanbod dat ook soms heel uniek kan zijn.
De onderwerpen ‘klimaat’ en ‘gastronomie’ staan op de lijst-der-geneugten helemaal bovenaan. Nogal wiedes als je het weer in de Lage Landen, en dan vooral in de winter, moet verteren. En een mens moet dagelijks eten om overeind te blijven.
In deze niche is er op het eiland een overaanbod aan restaurants en eethuisjes, ze lijken wel allemaal uit hetzelfde nest te komen. Daarmee bedoel ik de verschillende soorten restaurants. Hamburgertenten blijven hamburgertenten, snackbars blijven snackbars, visrestaurant zijn zoals ze zijn, steakrestaurants ook, en exquise gastronomische restaurants blijken ook allemaal hetzelfde prijskaartje te hanteren. Je kiest de zaak waar je wil zijn, je eet je buikje rond en je betaalt er een prijs voor. Niets ongewoons, tot nog toe.
Je kiest steeds een lunchplek in functie van de prijskaart, de service, de kwaliteit, van het decorum en van de gedragscode die het spijshuis je aanbiedt.
En vooral één gedragscode stal alle aandacht.
Begin 2017 opende in Atogo een nieuw restaurant de deuren. Niet zo ongewoon, er gingen in die periode wekelijks nieuwe eetdinges open, maar dit restaurant had wel iets héél speciaal op de menukaart staan. De dresscode.
Na Japan en London opende op het grondgebied van Granadilla de Abona een ‘apart geval’. Anders gezegd, een unieke en onuitgegeven uitbating die nooit eerder op Tenerife werd gezien. Het gezelschap moest uit de kleren en naakt aan tafel.
Sommige mensen huiveren, alleen al aan het idee, anderen zullen het best wel oké vinden en nog anderen gingen er ooit wel eens naar toe. Vraag is of mensen zich prettig voelden bij het degusteren van een gangenmenu in hun blote kont.
Het restaurant had een capaciteit voor 100 couverts, maar nog voor de openingsdag hadden er zich reeds 300 personen aangemeld met een reservering. Duidelijk een goed begin. Op de plaats waar ooit een struisvogelrestaurant stond kon je gaan genieten van andere mooie dingen; het eten was er één van.
Restaurant ‘Innato’ lag in Granadilla’s deelgemeente Atogo, niet zo ver van het racecircuit dat in ontwikkeling is. Zou de keuze van deze locatie een relatie kunnen hebben gehad met de toekomstige motorsportactiviteiten aldaar? De toekomst zou het uitwijzen. Alvast een sublieme marketingkeuze.
Het naaktrestaurant opende de haar deuren op vrijdag 20 januari 2017 en was elke dag ’s avonds en ’s nachts open vanaf 20.00 uur. Dit unieke initiatief kwam van de Italiaanse promotor Tony de Leonardis die heel goed wist waarmee hij bezig was. In London opende hij eerder een gelijkaardig restaurant met de naam Chicote waar hij chef-kok Gordon Ramsay aan het fornuis heeft gezet. Een succesverhaal, zo bleek, want het restaurant zat elke avond propvol.
Om duidelijke redenen konden wij hier geen recensie schrijven.
Bij aankomst, zo schreef de gedragscode van het restaurant voor, moeten de gasten uit de kleren en worden alle persoonlijke bezittingen veilig opgeborgen in een locker van de kleedkamer. In het restaurant was alle multimedia-apparatuur verboden, je trof er dan ook geen sms’ende, googelende en scrollende mensen aan die tafelgenoten verweesd achterlieten.
Een tweede, of is het reeds het derde, opvallend gegeven is dat er geen elektriciteit was voorzien in het restaurantgedeelte, daar waar de gasten tijdens het eten van elkaar kunnen genieten. Enkel het kaarslicht bescheen de ruimte en bepaalde hoe intiem het werd aan tafel.
Het zaalpersoneel zorgde voor een naakte service, het keukenpersoneel, dat buiten het zicht van de klanten werkte, droeg om hygiënische en om redenen van veiligheid aangepaste werkkledij.
Uit de kleren gaan was geen verplichting. De verantwoordelijke uitbater legde uit dat niet iedereen graag naakt aan tafel gaat en daarom was er naast het naaktgedeelte ook een eetruimte voorzien om geklede mensen te ontvangen. Ook met kaarslicht en ook zonder media-apparaten.
De filosofie was duidelijk; puur natuur zonder randapparatuur.
Het kostenplaatje bedroeg € 150 per koppel. Dit gaf recht op één van de driegangenmenu’s die ofwel uit vlees, ofwel uit vis- en zeevruchten bestonden, of je kon kiezen voor een vegetarische menu.
Maar een lang leven was het naaktrestaurant Innato niet geschoren, een paar maanden na de opening gingen de deuren weer dicht omdat er op Tenerife onvoldoende interesse bestond om in zijn nakie te gaan lunchen; het experimenteel restaurant dat als proefproject werd aanzien, werd daarom op slot gezet en de promotor ging nadien zijn kans wagen in Barcelona, met een identiek project.
