DAGUITSTAP NAAR VILAFLOR

Als je vanaf Arona of Granadilla de Abona naar de Teide rijdt kom je steevast voorbij Vilaflor, het hoogst gelegen dorp van Spanje en één van de 31 gemeenten op Tenerife. Met een oppervlakte van 56,26 km² voor 1.800 inwoners kun je het dorp definiëren als rustig, vredig en natuurlijk mooi. Met amper 31 inwoners per vierkante kilometer is er bijzonder veel ruimte en vrije natuur.
Het dorp ligt op een gemiddelde hoogte van 1.400 meter boven de zeespiegel. Daarom is het altijd frisser in de winter en warmer in de zomer als je het vergelijkt met de temperatuur in de zuidelijke kustgebieden.
Deelgemeenten van Vilaflor zijn La Escalona, Jama en Trevejos. Voor de gps-gebruikers is de locatie terug te vinden op 28°09N 16°38W. Maar dit bosrijk en heuvelachtig gebied heeft wel nog meer in de aanbieding dat een bezoeker kan bekoren.

Een aardig dorpspleintje en typische huisjes waar oude vrouwtjes hun kantwerk aan de toeristen proberen te verkopen. Een paar traditionele restaurants en een handvol barretjes zorgen voor de culinaire geneugten. Wat verder kun je bij helder weer genieten van wonderbaarlijke vergezichten vanaf de Mirador San Roque. In Vilaflor bevindt zich de bottelarij van Pinalito, het meest gedronken mineraalwater in Tenerife.

In Vilaflor staat ook een geërodeerde rotsformatie, beter gekend als paisaje lunar. Dit natuurlijk decorum kun je bereiken via een wandelweg die eerst door de Barranco de las Mesas loopt en daarna, over een afstand van 6,5 km, oploopt tot aan dit spectaculair erosiedecor. Deze sendero is volledig bewegwijzerd en makkelijk te bewandelen.

Vilaflor ligt op een ideale hoogte, daar waar condenswolken zorgen voor de waterhuisvesting. De extreem lange naalden van de Canarische den of Pinus Canariensis verzamelen gecondenseerd vocht en zo worden er waterdruppels gevormd die zichzelf en de omliggende ondergrond van water voorzien. Het vocht dringt ook dieper door en wordt door de ondergrond gefilterd. Dit water wordt opgevangen in ondergrondse ruimtes en dient onder meer voor de drinkwatervoorziening op het eiland.

Maar in Vilaflor is nog meer.
El molino de Vilaflor maar vreemd genoeg is daar geen molen te zien … het lijkt meer op een aquaduct. De ‘watermolen’ werd gebouwd in 1644 in opdracht van Pedro Soler de Padilla en werd gebruikt tot in 1915.
Tot op vandaag zijn de brugbogen van het aquaduct en de basis van de molen in perfecte staat. Het water dat daar getransporteerd werd diende enerzijds voor de werking van de molen en anderzijds voor irrigatie van de gewassen. De bassins waarin het water liep bestaan echter niet meer.
De voorgevel van de molen is goed bewaard gebleven, mede door een recente restauratie van het erfgoed die een slordige 56.000 euro heeft gekost. Het dak werd gerestaureerd, de muren opgekalefaterd, plafonds vernieuwd en alles werd in de oorspronkelijke staat gebracht.
Op de verdieping zijn de stenen die als steun dienden voor de wielas helemaal vernieuwd. De holle wand waar een deel van het water afgeleid wordt naar het waterrad is ook volledig gerestaureerd. De grote zaal van de molen presenteert haar witgekalkte muren en accentueert het houten dak. De vloer is verdeeld in twee delen, één stenen gedeelte en een houten gedeelte waarop de hopper en de goot werden geplaatst. Een trap leidt ons naar een andere kamer van de molen, waarvan het plafond van hout is en de bodem een stenen ondergrond heeft. Dit is de keuken waar het graan werd geroosterd. In het dak is er een gat, waarschijnlijk een rookopening van een open haard.
De molen ligt onmiddellijk naast de Barranco del Tío Gazapo en de Barranco del Cubo, op enkele meters van de parochiekerk van Vilaflor, de kerk van San Pedro Apóstol.