Artsen, diëtisten, wetenschappers en voedingsspecialisten zijn het erover eens dat ‘mediterrane’ voeding zeer gezond is, zelfs een van gezondste is van de wereld. Bovendien is deze lokale gastronomie er een met een enorme rijkdom en variatie die straalt van eenvoud.
Gofio is een met molenstenen gemalen meel van granen en is een essentieel onderdeel van het Canarische voedsel. Het wordt ook gebruikt als bindmiddel (maïzena) voor soepen en sauzen.
Mojo is een smaakmaker, die als saus wordt geserveerd bij de aardappeltjes, bij gofio en bij heel veel visbereidingen. Het is ‘het’ handelsmerk van de Canarische Archipel. Mojosauzen worden ook gedegusteerd met stokbrood en garnalen. Kortom deze salsas passen bijna bij alles, en vooral, ze zijn lekker en zitten boordevol vitaminen.
Gofio… duurzaam voedsel
Zoals je op duizend manieren paella kunt maken of sangria kunt brouwen is er ook een Canarisch gerecht die je fantasierijk op vele verschillende manieren kunt bereiden.
Gofio, een oerproduct die door de Guanchen, uit noodzaak (lees: uit honger) werd gemaakt met, de toen beschikbare granen, gerst, tarwe en varenwortel die rijk waren aan vitaminen, vezels, eiwitten en mineralen. Dit werd dan voor velen het basisvoedsel dat gegeten werd met vis of vlees. Later werd er ook mais en rogge aan de maling toegevoegd. Deze ‘mix’ is zo variabel dat er bij de basisproducten nog vele andere nevenproducten bij gemengd worden om de smaken te verruimen. Gedroogde groenten en fruitsoorten maken van de gofio een groot-gamma-product.
Het wordt niet alleen gebruikt als bindmiddel voor soepen en sauzen, het wordt vaak door kindermelk geroerd en het is de basis van de gofio-schotel, die wordt gemengd met een vlees- of visbouillon. Escaldón de gofio is een favoriete voedzame schotel op Tenerife, die veelal wordt bereid in de lokale barretjes en in de guachinches.
Veel toeristen denken verkeerd dat dit een aardappelpuree is. Dit moet je beslist eens proeven!
Mojo, de smaak van het eiland
De Canarische mojos worden sedert mensenheugenis gemaakt. Op verschillende manieren, zoals je ook sangría kunt brouwen, en met invloeden uit verschillende landen en continenten.
Hieronder staan twee bereidingen: eentje over de mojo verde met peterselie en koriander en eentje over mojo rojo met rode pepertjes, ook mojo picón genoemd. Al deze sausjes worden gemaakt op basis van olijfolie, wijnazijn, grof zout en look.
Er zijn twee manieren om deze sauzen te bereiden. Op de authentieke manier met de vijzel, geeft meer smaak, zegt een Canario. Op vandaag worden de mojo-sauzen sneller klaargemaakt in een mixer, met minder smaak, zegt een Tinerfeño.
Schiet vooral niet op de pianist als je nog 99 andere bereidingsmanieren kunt opsommen.
Twee Mojo-sausen
Mojo verde, de groene
Wij hebben nodig: een bosje koriander en een half bosje peterselie, 8 tot 10 lookteentjes, 2 eetlepels komijnzaad, een handvol grof zout, 15 eetlepels olijfolie (virgen) en 2 eetlepels wijnazijn. Optioneel: een groene paprika.
Bereiding: hak de peterselie en de koriander fijnen plet deze samen met de lookteentjes en het grof zout in een vijzel tot, een min of meer, homogeen mengsel. Haal de langeresteeltjes eruit en meng er de olijfolie en wijnazijn doorheen … en klaar.
Mojo rojo, de rode
Daarenboven bestaan er nog andere soorten zoals de mojo picón (pikante versie), mojo de cilantro (koriander) en mojo de perejil (peterselie). Er bestaan ook mojos met vis; mojo de pescado. Mojo Palmero is specialiteit van het het eiland La Palma. En zo heeft iedere eiland haar eigen mojospecialiteit.
Aioli is dan ook een variant op basis van knoflook die onder andere geserveerd wordt bij salades, koud vlees, vis, pastasalades en als tapa met brood.
Papas arrugadas, puur natuur.
Deze verschrompelde papas canarias, ook papas arrugadas genoemd, zijn aardappeltjes met een dikke schil die worden gekookt in water met veel zout en nadien nog eens worden gedampt met extra veel grof zout. Het meest geschikt hiervoor zijn de kleine soorten ‘patatjes’, zoals de papa negra uit Tenerife, de bonita uit Gran Canaria en de roze aardappeltjes die ojitos heten. Het gerecht is geboren uit noodzaak, zoals zoveel andere gerechten. Bij gebrek aan zoet water kookten de Guanches hun aardappelen in zeewater. Vandaag worden de papitas gekookt in leidingwater. Ze zijn op hun lekkerst wanneer je ze drenkt in een mojosaus. De lokale bevolking eet de aardappeltjes met de schil, veel toeristen ontdoen de aardappel van haar korst alvorens deze te smaken.
Zo zie je maar … en kun je Canarias en zijn smaakmakers op een eenvoudige manier in je eigen keuken binnenhalen zonder je te verplaatsen naar een subtropisch eiland. Eenvoudig en goedkoop.
Geïnteresseerd in Tenerife? Word dan lid van de grootste Tenerife-familie!
Abonneer u op onze nieuwsbrief en blijf steeds op de hoogte van het nieuws op Tenerife.
Vul hieronder uw voornaam en een geldig e-mailadres in. Klik daarna op Abonneren.
