BOFFEN EN BLAZEN…

Boffen en blazen, werk van dwazen.

In de huidige maatschappij is het heel eenvoudig geworden om op te scheppen over allerhande zaken en de meest voor de hand liggende kanalen daarvoor zijn de sociale media. Als we onze ‘vrienden’ van Facebook zouden moeten geloven dan heeft iedereen het perfecte leven, het perfecte lief en het perfecte lijf, maar niets is minder waar. Tenminste, dat geloof ik niet.

Het zijn meestal diegenen die heel erg opscheppen die de meest ongelukkige zijn. Het lijkt wel of dit ziekelijk overdrijven een obsessie is geworden in de Westerse maatschappij. Des te rijker en welvarender een land is, des te meer de mensen blijkbaar de noodzaak voelen om er een schepje bovenop te doen uit schrik dat de buitenwereld hen anders als minderwaardig of als arm gaat aanschouwen.

In Tenerife hebben de lokale mensen er minder last van dan in België, alhoewel het daar nu ook in opmars is. De economie zwengelt stilletjes aan en de buitenlandse investeerders verschijnen opnieuw in grote getale ten tonele.

Het lijkt wel of het niet enkel voldoende is om je collega’s en ‘echte’ vrienden te laten weten wat je volgende duizelingwekkende vakantiebestemming wordt. Je voelt je haast verplicht om ook al je ‘cyber’ vrienden op de hoogte te houden om je niet uitgesloten te voelen. Tegenwoordig is het zo gemakkelijk om in contact te komen met mensen over heel de wereld; met oude klasgenootjes die we eigenlijk niet zo leuk vonden, maar waarvan we nu toch wel eens willen weten wat er van hen terecht gekomen is of met vrienden van vrienden die je eigenlijk niet kent en eigenlijk ook niet wil leren kennen. Daardoor lijkt het wel of ons eigen leven er saaier is op geworden. Vroeger trok je op met de mensen uit je omgeving of hield je contact met toffe mensen uit je verleden en had je iets gemeen met elkaar. Nu ben je ‘bevriend’ met wildvreemden die een totaal andere manier van leven hebben, waardoor je eigen leven soms onvolmaakt lijkt en alsof je gedwongen wordt om op te scheppen over de dingen die je doet.

Zelf heb ik ook een profiel op Facebook maar ik kom er niet meer op omdat ik liever de telefoon neem om af te spreken met mijn ‘echte’ vrienden. Met hen doe ik een terrasje of ga ik gezellig uit eten zonder dat ik mij genoodzaakt voel om foto’s te nemen van die uitstapjes om die dan te delen met al mijn ‘cyber’ vrienden.

Het wordt terug tijd dat we opnieuw gaan genieten van het leven dat we leiden en dat we weer blij mogen zijn met alle positieve zaken die we mogen beleven, zonder alles op te kloppen en te doen alsof het elke dag rozengeur en maneschijn is.

Dus, als jullie straks gezellig in het zonnetje zitten op een terrasje in Tenerife met een lekker biertje of een verleidelijk ijsje voor de neus, maak je dan niet meer druk om de perfecte foto die op Facebook moet komen.

Geniet daarentegen van het moment, het zonnetje, het biertje of het ijsje en geniet vooral van het gezelschap en van de mensen die echt belangrijk voor je zijn.