De Canarische Eilanden worden soms aangevallen door polaire luchtmassa’s …
Met weerdipjes uit het verleden in het geheugen moeten we toch eens nader bekijken hoe het komt dat een subtropisch eiland een aantal dagen per jaar ondergedompeld wordt in een ijskoude douche.
Het weer wordt in hoofdzaak bepaald door de plaats waarvan een bepaalde luchtmassa vandaan komt; deze locatie noemen wij het brongebied.
Polaire lucht is een luchtsoort waarvan het brongebied in gematigde breedtes ligt. De benaming is verwarrend omdat het brongebied niet in de poolstreken ligt, zoals dat bij arctische lucht het geval is. De grens van polaire lucht met de arctische lucht noemen wij het arctische front, terwijl de begrenzing met tropische lucht het polaire front wordt genoemd.
Zowel in arctische lucht als in continentaal polaire lucht komen tijdens de winter zware sneeuwbuien voor. En deze luchtmassa kan massaal over ons heen trekken. Voor sneeuw op zeeniveau is het op Tenerife uiteraard veel te warm, maar in de hoogte is het prijs.
Maritiem polaire lucht wordt aangevoerd over zee en is daardoor vochtig. Daardoor neemt de kans op buien sterk toe terwijl meegevoerde lagedrukgebieden voor sterke wisselingen van windrichting en windkracht kunnen zorgen.
Wat ons op de Canarische Eilanden kan overkomen is ongezien en eerder ongewoon. Wanneer dergelijke joekel van polaire oorsprong over ons heen trekt duiken de temperaturen in vrije val en daalt de sneeuwgrens gevoelig.
Ook het meteorologisch instituut Aemet (Agencia Estatal de Meteorología) kondigt dan een verhoogd alarmpeil af, eerst code geel, dan oranje, … je kent dat wel! Dan worden er wegen afgesloten voor verkeer, worden er voorzieningen genomen tegen felle wind en overdadige regenval en worden er avisos gepubliceerd.
Dit turbulente weer wordt veelal voorafgegaan door instabiliteit; door de ijskoude bovenlucht kan de warme onderliggende lucht vrij stijgen tot ongekende hoogtes en dat is de oorzaak dat torende onweerswolken of Cumulonimbussen regelmatig de revue passeren. Normaal groeien cumuluswolken niet verder omdat de luchtmassa rond de eilanden niet hoger stijgt dan pakweg 1.500 meter en dit door de constante aanwezigheid van een inversielaag.
Het kan sneeuwen daarboven en regenen in lager gelegen gebieden en zelfs in de kuststreken. Goed voor de natuur, minder goed voor de toeristen.
Ook de wind kan voor wat problemen zorgen. In een vergelijkbare situatie in februari 2016 werden in Alto Igualero (Vallehermoso, La Gomera) windvlagen genoteerd tot 96 km per uur, in Izaña tot 89 km/h en in Candelaria tot 84 km/h.
Het was toen ook bijzonder koud; in Izaña daalde de temperatuur tot -5 C. en de nachten aan de kusten haalden amper 12° Celsius; ook dit is te fris voor de tijd van het jaar.
Trek vooral niet de bergen in om van de sneeuw te genieten; de regering geeft opdracht alle toegangswegen naar besneeuwde locaties af te sluiten om aldus onnodige risico’s uit te sluiten. Een verstandige keuze want ongevallen, waarvan de oorzaak mede te wijten zijn aan slechte weersomstandigheden, zijn snel gebeurd gebeurd.
